Konsultacyjna Poradnia Anestezjologiczna

Przeznaczona jest dla wszystkich pacjentów kwalifikowanych do planowych zabiegów operacyjnych i diagnostycznych, które będą wymagały obecności zespołu anestezjologicznego. Do KPA pacjent musi zgłosić się co najmniej 8 dni przed planowaną datą przyjęcia do szpitala na zabieg.

W KPA lekarz anestezjolog zapoznaje się z wywiadem chorobowym, dokumentacją medyczną pacjenta, aktualnymi wynikami badań laboratoryjnych i po badaniu klinicznym i rozmowie z pacjentem o rodzaju wybranego rodzaju znieczulenia, kwalifikuje pacjenta.

LOKALIZACJA

Poradnia mieści się na 1 piętrze budynku Przychodni Specjalistycznych, pokój 1.008.

REJESTRACJA DO PORADNI

Rejestracja telefoniczna – pod numerem telefonu: 56 679 34 44 konsultacja anestezjologiczna musi odbyć się co najmniej 8 dni przed planowanym zabiegiem i pacjent musi posiadać aktualne (nie starsze niż 30 dni) wyniki badań laboratoryjnych i zaświadczenie o stanie zdrowia od lekarza rodzinnego i lekarzy specjalistów pod opieką, których pozostaje.
Rejestracja internetowa – pod adresem: https://portalpacjenta.wszz.torun.pl – logowanie za pomocą „profilu zaufanego” lub po założeniu konta w naszej placówce:
– następnie wybierz w lewym górnym rogu „Nowa rezerwacja”
– w oknie „wyszukaj usługę” wpisz: Konsultacyjna Poradnia Anestezjologiczna
– wybierz najbliższy wolny termin i godzinę wizyty pamiętając, że konsultacja anestezjologiczna musi odbyć się co najmniej 8 dni przed planowanym zabiegiem i pacjent musi posiadać aktualne (nie starsze niż 30 dni) wyniki badań laboratoryjnych i zaświadczenie o stanie zdrowia od lekarza rodzinnego i lekarzy specjalistów pod opieką, których pozostaje pacjent
– po wybraniu godziny wizyty automatycznie zostaną Państwo przekierowani do uzupełnienia ankiety anestezjologicznej, której wypełnienie jest konieczne do kwalifikacji do zabiegu przez lekarza anestezjologa

WYKAZ DOKUMENTÓW

które należy mieć przy sobie w trakcie kwalifikacji do znieczulenia w Poradni Konsultacji Anestezjologicznych:

Kwestionariusz anestezjologiczny – uzupełniony i podpisany (elektroniczny formularz uzupełniony w trakcie rejestracji internetowej, pobrany z sieci lub żółty dokument otrzymany od kierującego na zabieg lekarza)
Aktualne wyniki badań laboratoryjnych. Jeśli badania były wykonywane w laboratorium naszego szpitala lekarz anestezjolog będzie miał w nie wgląd w systemie informatycznym. Badania wykonane poza naszym szpitalem proszę dostarczyć w oryginale, na papierze.
Zaświadczenie od lekarza rodzinnego o chorobach przewlekłych i przyjmowanych lekach.
Zaświadczenia o stanie zdrowia od lekarzy specjalistów pod opieką, których pacjent pozostaje.
Skierowanie na planowy zabieg do oddziału zabiegowego.

PRZED ZNIECZULENIEM

Szanowna Pani / Szanowny Panie

Do przeprowadzenia zabiegu/badania, do którego się Pani/Pan przygotowuje konieczne jest zastosowanie znieczulenia, tak aby podczas zabiegu/badania pacjent nie odczuwał bólu, nie poruszał się i w większości przypadków spał.

Przed planowanym zabiegiem/badaniem spotka się Pani/Pan z lekarzem anestezjologiem, który zaproponuje i omówi najlepszy rodzaj znieczulenia, uwzględniający stan Pani/Pana zdrowia i rodzaj planowanego zabiegu/badania.

Osobą odpowiedzialną za wybór rodzaju znieczulenia, jego przeprowadzenie, a także utrzymanie podczas zabiegu/badania życiowo ważnych funkcji organizmu (oddychanie, krążenie) jest lekarz anestezjolog.
Anestezjolog zleci też tzw. premedykację zmniejszającą uczucie niepokoju, występujące typowo w okresie przedoperacyjnym. Premedykację otrzyma Pani/Pan około 1 godz. przed początkiem planowanego zabiegu/badania.
Ponieważ stosowane w tym przypadku leki uspokajające mogą powodować senność i zawroty głowy, dlatego przed ich przyjęciem należy załatwić wszystkie czynności toaletowe, a po przyjęciu pozostawać w łóżku.

Należy przestrzegać poniższych zaleceń:

Powstrzymać się od spożywania pokarmów stałych minimum 6 godzin przed planowanym początkiem zabiegu/badania, aby po podaniu środków znieczulających, które powodują zniesienie odruchów obronnych, nie doszło do przedostania się treści pokarmowej z żołądka do płuc. Takie powikłanie może być nawet śmiertelne!
Do 2 godzin przed operacją w trybie planowym można pić płyny klarowne (w tym woda, klarowne soki oraz herbata lub kawa bez mleka! Ilość określi lekarz anestezjolog.
O przyjmowanych lekach należy poinformować anestezjologa.
Przed przewiezieniem na salę operacyjną należy wyjąc protezy zębowe, zdjąć okulary, usunąć soczewki kontaktowe, aparaty słuchowe, biżuterię (kolczyki, łańcuszki, pierścionki, obrączki).
Usunąć makijaż oraz lakier z paznokci
W czasie zabiegu/badania anestezjolog kontroluje pracę ważnych dla życia narządów, dlatego po ułożeniu Pani/Pana na stole operacyjnym:
- Do klatki piersiowej zostaną przyklejone elektrody EKG, przy pomocy których będzie oceniana czynność serca.
- Na ramię zostanie założony mankiet aparatu do mierzenia ciśnienia tętniczego krwi.
- Na palec ręki zostanie założony czujnik umożliwiający pomiar zawartości tlenu we krwi.
- Ewentualnie dodatkowo na palcach dłoni umieszczony zostanie czujnik pomiaru zwiotczenia mięśni, a na czoło przyklejone zostaną elektrody do oceny stanu świadomości.
- Pielęgniarka anestezjologiczna/lub inna założy do jednej z żył plastikową igłę (wenflon) celem podawania leków i płynów. W szczególnych przypadkach, przed operacją może być konieczne przeprowadzenie dodatkowych inwazyjnych zabiegów, o których poinformuje Panią/Pana anestezjolog.

RODZAJE ZNIECZULEŃ

Znieczulenie ogólne (narkoza)

– dożylne lub wziewne – wyłącza świadomość i zdolność odczuwania bólu w całym organizmie. Pacjent znajduje się od początku do końca znieczulenia ogólnego w stanie podobnym do głębokiego snu. Wprowadzenie w taki stan osiąga się przez dożylne podanie odpowiednich leków. W większości przypadków konieczne jest wprowadzenie rurki intubacyjnej do tchawicy. Tą drogą prowadzone jest oddychanie, a także podtrzymywane znieczulenie za pomocą mieszaniny tlenu/powietrza i wziewnych środków znieczulających. Potrzebne leki, płyny, a jeżeli
istnieją wskazania również preparaty krwi, pacjent otrzymuje przez uprzednio założony do żyły wenflon.

Znieczulenie przewodowe (regionalne)

– ten rodzaj znieczulenia wyłącza przewodzenie bodźców bólowych z rany operacyjnej do mózgu. Nie potrzeba wówczas podawać tak dużej ilości środków znieczulających działających na cały organizm, wystarczają jedynie niewielkie dawki leków nasennych i/lub uspokajających. Zaletami znieczulenia przewodowego są zachowanie świadomości i własny oddech przy całkowitej bezbolesności, tym samym mniejsze ryzyko powikłań w porównaniu ze znieczuleniem ogólnym – mała dawka pojedynczego leku miejscowo znieczulającego to mała toksyczność. W znieczuleniu ogólnym stosuje się kombinację wielu leków dożylnych i wziewnych.
Blokada zewnątrzoponowa lub podpajęczynówkowa polegająca na punkcji w odpowiednim odcinku kręgosłupa, pozwala na wykonanie operacji kończyn dolnych, bioder lub niektórych zabiegów w obrębie brzucha. Blokada nerwów obwodowych i splotów nerwowych – polega na podaniu środka znieczulającego w okolicy splotów lub pni nerwowych unerwiających daną okolicę ciała, np. blokada splotu barkowego wyłącza czucie bólu w obrębie górnej kończyny. Efektem tego rodzaju znieczulenia jest także utrzymywanie się działania przeciwbólowego w okresie pooperacyjnym. Znieczulenie odcinkowe dożylne – podanie dożylne leku miejscowo znieczulającego poniżej opaski uciskowej po jej zaciśnięciu, wyłącza czucie bólu w tej okolicy.

Działania niepożądane i powikłania związane ze znieczuleniem

Zabiegom medycznym zawsze towarzyszy ryzyko. Stopień ryzyka zależy od wielu czynników, między innymi: choroby podstawowej, chorób towarzyszących, stanu ogólnego i wieku chorego, rozległości i miejsca planowanej operacji, jej nagłości, rodzaju znieczulenia, a wreszcie od doświadczenia i wyszkolenia zespołu leczącego. Mimo starań ograniczania ryzyka, zawsze mogą pojawić się działania niepożądane lub powikłania. Należy podkreślić, że w zdecydowanej większości przypadków powikłania są następstwem zaburzeń wywołanych przez chorobę podstawową lub schorzenia towarzyszące.

Działania (reakcje) niepożądane to niezamierzone i niespodziewane zdarzenia, które pojawiają się w trakcie leczenia. Nie stanowią one istotnego zagrożenia życia i zdrowia oraz w krótkim czasie ustępują najczęściej bez leczenia:
Krwiaki podskórne, obrzęk oraz stan zapalny w miejscu wkłucia do żyły.

Ból gardła i chrypka związane z wprowadzenie rurki intubacyjnej do tchawicy.
Pooperacyjne nudności i wymioty.
Przejściowe obniżenie ciśnienia tętniczego.
Zaczerwienienie skóry, wysypka i świąd, jako reakcja alergiczna na stosowane leki.
Przemijające utrudnienie w samodzielnym oddawaniu moczu, co wymaga wprowadzenia cewnika do pęcherza moczowego.
Powikłania to bardzo rzadko występujące zdarzenia, które negatywnie wpływają na stan pacjenta i zazwyczaj wydłużają czas jego pobytu w szpitalu:
Uszkodzenie zębów w trakcie wprowadzania rurki intubacyjnej do tchawicy, szczególnie w przypadku ruchomych zębów i paradontozy.
Uszkodzenie strun głosowych lub tchawicy.
Przedostanie się treści żołądkowej do płuc z następowym zapaleniem płuc.
Ciężka reakcja uczuleniowa przyjmująca postać wstrząsu anafilaktycznego.
Niewydolność oddechowa.
Zaburzenia rytmu serca z zatrzymaniem krążenia włącznie w następstwie, którego może dojść do uszkodzenia mózgu, a nawet zgonu.
Powikłania zatorowo-zakrzepowe.
Udar mózgu.
Hipertermia złośliwa – bardzo rzadko.
Popunkcyjne bóle głowy po znieczuleniu przewodowym.
Krwiak przestrzeni zewnątrzoponowej – bardzo rzadko.
Zakażenia miejscowe i ogólne.
Zaburzenia czucia, porażenia i niedowłady.
Uszkodzenia nerwów i naczyń.
Utrata przytomności, drgawki.
Odma opłucnowa.

Znaczne nasilenie w/w zaburzeń może w skrajnych przypadkach prowadzić do konieczności leczenia w Oddziale Intensywnej Terapii.

Również zabiegi towarzyszące (założenie cewnika do żyły centralnej czy tętnicy) wykonywane do niektórych zabiegów, niosą za sobą ryzyko wystąpienia powikłań takich jak uszkodzenie nerwów i naczyń, zakażenie miejscowe i uogólnione, powikłania zakrzepowo-zatorowe, krwiaki, odma opłucnowa.
Ciężkie, zagrażające życiu powikłania podczas znieczulenia zdarzają się jednak niezwykle rzadko. Właściwe przygotowanie pacjentów, przestrzeganie standardów anestezjologicznych oraz współczesne metody znieczulenia pozwalają zapobiec wystąpieniu powikłań i umożliwia bezpieczne przeprowadzenie Pani/Pana przez zabieg/badanie.

Ból pooperacyjny

Występujące środoperacyjne uszkodzenie tkanek wywołuje ból. Nasilenie dolegliwości zależy od rodzaju i rozległości operacji. Dlatego przed, w czasie lub po zabiegu stosuje się odpowiednie metody leczenia bólu:

Podanie leków przeciwbólowych dożylne, podskórne lub domięśniowe we wlewie ciągłym lub przerywanym. Znieczulenie zewnątrzoponowe – wprowadzenie do pleców (przestrzeń zewnątrzoponowa) cienkiego cewnika, przez który podawane będą leki przeciwbólowe.
Blokady nerwowe – podanie leków przeciwbólowych w okolicy nerwów lub splotów nerwowych w sposób ciągły lub przerywany.

Leczenie przeciwbólowe może powodować działania niepożądane: nudności, wymioty, nadmierną senność, zaparcia, świąd skóry, reakcje uczuleniowe. Należy poinformować personel medyczny jeżeli zauważy Pani/Pan u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy.